Badlands - Europa’s meest extreme mix van gravelwegen, klimwerk, woestijnlandschap en leegte. Met een totale lengte van 820 km en 15.000 hoogtemeters. Precies het soort terrein dat geen genade kent, en waar je wielkeuze bepalend kan zijn. Voor onze vrienden van TheBikePack werd Badlands niet alleen een fysieke uitdaging, maar vooral ook voor het testen van materiaal dat je niet in de steek laat. De DRIFT PACE liet zien waar hij voor gemaakt is.
Onze FFWD wielen, DRIFT PACE, bleken de perfecte keuze voor Badlands. Licht tijdens de klimmetjes, sterk op ruw terrein en stabiel op lange, technische afdalingen. In een avontuur als dit betekent betrouwbaarheid écht alles
Van Granada naar de woestijn – De eerste 300 km
Om 8 uur ’s ochtends rolden 300 renners door de stille straten van Granada. De energie was voelbaar: zenuwen vermengd met pure spanning. De eerste klimmetjes kwamen al snel en trokken het peloton uit elkaar, nog vóór de echte uitdaging begon, de Gorafe-woestijn.
De hitte sloeg keihard toe. Het landschap kleurde oranje en droog, schaduw was bijna nergens te vinden. We kwamen versnellingen tekort, liepen de steilste stukken omhoog en ploften uiteindelijk onder een kleine olijfboom neer om af te koelen. Andere renners stopten om te vragen of het ging, kleine momenten van vriendelijkheid die alles betekenen wanneer je diep in het wild zit. Dát is Badlands.
Door de nacht en de bergen in
Toen de zon onderging, veranderde de wereld volledig. Stilte, sterren en het geluid van gravel onder onze wielen. Na middernacht bereikten we Gor. Uitgeput maar gelukkig. We laadden onszelf weer op met friet, cola en chocolade. Daarna begon de lange, koude klim richting 3.000 meter. We reden half slapend door de nacht, achter de horizon aan, wachtend op de zonsopgang. Toen die eindelijk kwam en de bergen in goud licht zette, voelde het als een wedergeboorte. Na 24 uur hadden we 300 km afgelegd, een derde van de route, en al een leven vol herinneringen.
De kustdroom – Van woestijn naar de Middellandse Zee
De volgende ochtend daalden we af richting Agua Amarga, en de geur van zout hing al in de lucht lang voordat we de zee zagen. Na dagen van hitte en stof voelde het blauwe water bijna onwerkelijk. We trokken onze schoenen uit, staken onze voeten in de Middellandse Zee en lachten als kinderen. Vanaf daar was de route langs Cabo de Gata adembenemend. Witte dorpjes, kliffen en eindeloze uitzichten over de oceaan. De benen deden pijn, maar het hart was vol. Dit was vrijheid op twee wielen.
De laatste push – Over de Sierra Nevada terug naar Granada
De kust verlaten betekende opnieuw klimmen, via Almería, Enix, Felix, Abla en La Calahorra. De hitte kwam terug, de beklimmingen leken eindeloos, maar de fietsen bleven onverstoorbaar doorrollen. De FFWD DRIFT PACE kon alles aan: rotsige afdalingen, zacht zand en de lange bergswitchbacks die Badlands zo legendarisch maken. Toen de avond viel, schakelden we over op overlevingsmodus. Weinig woorden, langzaam tempo, pure focus. En toen eindelijk: in de verte de lichten van Granada. De laatste afdaling was snel en emotioneel. We voelden de finish nog vóór we hem zagen.
Na 84 uur en 40 minuten reden we over de streep. 19e plaats van de 50 teams.
